Edith en ik fietsten 18:45 uur sharp het Tie Break terrein op en meldden ons in de keuken. Annemarie vertelde wat de bedoeling was; plakjes stokbrood met zalmsalade met een snippertje zalm er bovenop en een takje dille, stokbroodje met huzarensalade met een stukje paprika en een stukje komkommer, een variant met tonijnsalade met een stukje forel erop gedrapeerd en nog veel meer prachtige hapjes die op een chique banket niet zouden misstaan. Mijn eigengemaakte brouwsels vielen een beetje in het niet.

Edith en ik keken elkaar aan. Dit was wat anders dan de blokjes kaas en plakjes komkommer die wij wekelijks wegkanen tijdens het gezelligheidstoernooi!

Ik kan niet anders zeggen, dan dat de schalen er perfect uitzagen. De keukenbrigade kan zo een cateringbedrijf beginnen. Ook de afdeling inkoop behoeft een compliment; knap om voor zoveel dagen alles te moeten berekenen en kopen. Spelers en supporters smikkelden lekker en goedkeurende blikken zeiden genoeg.

Op de laatste dag van het toernooi stond Edith zelf in de finale met Astrid, dus kwamen Debby en ik nog even aanmoedigen. Zo konden we meteen de andere Tie Breakers nog even van wat support voorzien. Vivian en Ilona deden het op de baan ernaast super. Helaas niet gewonnen, maar toch, in de finale staan is toch een prestatie op zich.

De zon scheen, de lucht was blauw en wij zaten gezellig op het terras.

Helaas moesten we de zelfgemaakte, heerlijk uitziende pizza aan onze neus voorbij laten gaan, wegens andere verplichtingen. In mijn ooghoek zag ik ook nog een enorme fruitsalade op de tafel in het clubhuis pronken. Daarvan mocht je snoepen als je had meegedaan aan het toernooi.

Omdat ik hoop dat er tijdens de Tie Break Clubkampioenschappen Dubbel ook zo’n culinaire prestatie zal worden neergezet, heb ik me gauw ingeschreven.

Voor meer foto’s van het Robitex Tie-Break Open, kijk hier!

Dorien van der Veen